پس انداز در افغانستان: طلا ، دانه ، بز. و بانک ها؟

با بودجه موسسه پول ، فناوری و ورود مالی ، تیم کوچکی از قورباغه ، مشاوره طراحی و نوآوری در دسامبر 2012 به افغانستان سفر کرد. هدف ما تحقیق در مورد نگرش ها و شیوه های مربوط به پس انداز و درک مردم از خطر بود. در دست خدا: مطالعه پس انداز و ریسک در افغانستان ، اکتشاف ما از روابط مالی و راهکارهای تصویب شده توسط افغان های حقوق گرفته شده برای کاهش ریسک مالی ، نقشی که توسط خانواده های گسترده در تراز کردن درآمد و این به معنای این معنی است ، اسناد می کند. خدمات مالی رسمی تر و آینده افغانستان.

مردان در یک گروه ایستاده اند

ما به ویژه به رقابت شدید بین خدمات مالی موجود در این بازار علاقه مند بودیم. این گزینه ها از حساب های بانکی رسمی گرفته تا بانکداری غیررسمی هاوال ، حساب های پول موبایل گرفته تا سرمایه گذاری های ملموس یا صرفاً پول نقد در خانه بود. آنهایی که با آنها صحبت کردیم اغلب از مکانیسم های متعدد برای رسیدن به اهداف پس انداز خود استفاده می کردند و از ترس آنها از دادن پول به یک سرویس واحد ، که اغلب با بی اعتمادی مشاهده می شدند ، مقابله می کنند. بخشی از این تحقیق با هدف اطلاع رسانی به طراحی یک محصول پس انداز موبایل که به زودی راه اندازی شده است. در چنین منظره رقابتی ، چه چیزی می تواند انتخاب را به سمت یک طرح پس انداز موبایل بر آنچه قبلاً وجود دارد خم کند؟

از طریق پانزده مصاحبه عمیق در هرات و کابل ، تیم ما پیدا کرد که عوامل اصلی برای هر محصول جدید شامل نقدینگی ، دسترسی و اعتبار آن است.

در اینجا نگاهی اجمالی به چشم انداز خدمات مالی از افغانستان است.

حساب های پس انداز رسمی AIB ، Azizi ، FMFB ، ACB ، Arian Bank ، Bakhtar ، Ghazanfar ، Maiwant ، Aryan ، NBA ، Brak Afghanistan ، افغانستان United ، New Kabul Bank

کمتر از 9 ٪ افغانستان از محصولات رسمی بانکی استفاده می کنند و تنها 3 ٪ از مردم افغانستان در موسسات مالی رسمی صرفه جویی می کنند. بی اعتمادی در بانک ها گسترده است ، توسط رسوایی فساد سهامداران کابل بانک که در سال 2010 و ارتباط بانک جدید کابل با دولت نشان داده شده است ، افزایش یافته است.

ذخیره پول در خانه یک مکانیسم پس انداز مشترک است زیرا این تاریخ از نظر تاریخی نحوه نجات خانواده است. بانکها و برنامه های موبایل اخیر (پس از سال 2001 ، پس از سقوط طالبان) علاوه بر اکوسیستم پس انداز است. خطرات صرفه جویی در خانه ثابت است - سرقت ، تخریب املاک به دلیل آتش سوزی یا سیل ، سهولت هزینه کردن آنچه در دسترس است - با این وجود قرعه کشی آن همچنان زیاد است با توجه به اینکه نهایی در دسترسی و نقدینگی است.

بسیاری از مردم افغانستان نیز با اشاره به کمبود زیرساخت ها از عدم دسترسی به پول ذخیره شده در بانک شکایت دارند. ما شکایاتی از بانک‌ها شنیدیم که محدودیت‌های بی‌موقع برای برداشت، صف‌های طولانی، رویه‌های پیچیده و ساعات کاری غیرقابل انعطاف اعمال می‌کنند. علاوه بر این، تعداد کمی از بانک ها بانکداری تلفن همراه را بر روی تلفن های همراه ارائه می دهند و دسترسی به تعداد معدودی از جمعیتی که صاحب تلفن های هوشمند هستند را محدود می کنند. با سابقه ای کوتاه (و یکی از آنها با فساد مخدوش شده است)، که بیشتر آنها با خدمات جایگزین ترجیحی برای پس انداز صحبت کردیم.

علیرغم این شکایات و سطوح فعلی بی اعتمادی، احساس عمومی این است که بانک ها دارای پتانسیل هستند. هنگامی که شرایط حل شود، تجارت گسترش یابد و سرمایه گذاری ریسک کمتری داشته باشد، بانک ها می توانند به یک راه حل جذاب تبدیل شوند.

بازار پول بازارهای محلی و نمایندگان هاوالا (کارگزاران غیررسمی پول و نمایندگان انتقال)

بازارهای پول یکی از قدیمی ترین و انعطاف پذیرترین گزینه های پس انداز در دسترس مردم افغانستان است. خدمات موجود شامل تبدیل ارز بدون کارمزد بین افغانی افغانستان، دلار آمریکا، روپیه پاکستان و ریال ایران است. پس انداز کوتاه مدت تا میان مدت؛انتقال پول داخلی و بین المللی به سایر مکان های بانکی هاوالا؛و دانش مالی محلی

با سابقه 800 ساله در افغانستان، بازارهای پول خود را به عنوان یک راه حل پس انداز طولانی مدت و قابل دوام ثابت کرده اند. یکی از کارمندان مخابراتی که با دوستی که در بازار پول کار می‌کند تا 1000 دلار پس‌انداز می‌کند، می‌گوید: «وظیفه آنها نگه‌داشتن پول است».

اگرچه یک موسسه مالی رسمی به رسمیت شناخته نشده است، اما بازارهای پول به شدت از دیدگاه جامعه تنظیم می شوند. یک قانون رفتار جامعه وجود دارد - همه نرخ‌های تبدیل تعیین شده‌اند (بدون کاهش قیمت)، انبوه پول نقد به ارزهای مختلف توسط دکه‌های همسایه محافظت می‌شوند. دزدی موضوعی نیست. این کد به کل جامعه گسترش می یابد. اکثر شرکت‌کنندگان یک پدر/برادر/عمو/دوست دارند که به‌عنوان تاجر کار می‌کند و در هر زمان دسترسی و سطح بالایی از اعتماد را هنگام واریز پول فراهم می‌کند. قبل از ارسال، دریافت یا واریز پول، نیاز محدودی به کاغذبازی وجود دارد که به معنای اعتماد عمیق بین پول دهنده و پول گیرنده است. در مقایسه، بانک ها برای اکثر تراکنش ها به چک های سازمانی و اسناد اداری نیاز دارند. اعتماد باید با امضای روی خط چین تایید شود.

خدمات پول موبایل M-Paisa (از طریق روشن)، M-Hawala (از طریق اتصالات)

در حال حاضر ، از خدمات پول موبایل در درجه اول برای ارسال و دریافت پول ، به حساب های موبایل بالا و پرداخت قبض های انتخابی استفاده می شود. در حالی که روشن و سایر اپراتورها قصد دارند خدمات پس انداز اختصاصی را راه اندازی کنند ، در زمان مطالعه ما هیچ گونه خدمات در دسترس نبود.

بیشتر و بیشتر ، کاربران پول موبایل کسانی هستند که پرداخت منظم حقوق و دستمزد خود را از طریق پول موبایل دریافت می کنند. ANA ، ANP و چندین شرکت بزرگ افغان در برنامه هایی برای پرداخت حقوق از طریق M-Paisa ثبت نام کرده اند. اعضای تیم ما با نتایج حاصل از ارزیابی تأثیر در مقیاس بزرگ در اواسط سال 2013 ، در حال مطالعه یک چنین استقرار بوده اند. تمام معاملات حساب برای تکمیل پین موبایل نیاز دارد ، و اطمینان می دهد که در صورت از بین رفتن یا سرقت گوشی ، از پول محافظت می شود.

دریافت پول همچنان بزرگترین چالش های پول موبایل است. پول نقد تا حد زیادی به بانکهای محلی وابسته است و شکایات زیادی از خطوط طولانی ، محدودیت های نقدی و اغلب دسترسی به دلیل ساعات سخت بانکی بسیار محدود است. موانع انصراف در تشویق رفتار صرفه جویی ، تأثیرات مبهم داشت. تعدادی از شرکت کنندگان برای محدود کردن هزینه ها ، پول "باقی مانده" را در حساب M-PAISA خود نگه داشتند. با این حال ، اکثر آنها حقوق خود را به طور کامل پس گرفتند زیرا آنها هیچ فایده ای را برای صرفه جویی در مبلغ زیاد یا برای جدول زمانی بیش از یک ماه در حساب تلفن همراه خود ندیدند.

اکثر کسانی که با آنها صحبت کردیم که از خدمات پول موبایل استفاده نمی کردند ، آگاه نبودند که این خدمات وجود داشته است ، اما علاقه مند به یادگیری بیشتر بودند. اعتماد به ندرت به عنوان مسئله ای مطرح می شود زیرا تمام خدمات پول موبایل توسط شرکتهای بزرگ مخابراتی (Roshan مستقر در افغانستان ؛ Etisalat مستقر در افغانستان) ارائه می شود که تا به امروز هیچ دلیلی برای شک و اعتبار یا اعتبار آنها ارائه نکرده است. مصاحبه شوندگان ما اظهار داشتند كه این مؤسسات خصوصی (وابسته به غیر دولتی) خدمات ملموس ، قابل اعتماد و فوری را ارائه می دهند.

دارایی های ملموس طلا ، دانه ، بز ، زمین.

صرف نظر از مکانیسم های پس انداز رسمی یا غیر رسمی مورد استفاده ، سرمایه گذاری در دارایی های ملموس امری عادی است. دارایی ها وقتی به شکلی بسیار مایع هستند و در حالت ایده آل وقتی که آن نقدینگی ارزش خود را نگه می دارد ، بیشترین ارزش را دارند. طلا ، غلات ، بزها و زمین اشکال با ارزش متداول هستند ، هرچند دیگران وجود دارند.

یکی از نهادینه ترین دارایی های موجود در فرهنگ افغانستان ، طلا است. به عنوان بخشی از مراسم ازدواج ، عروس ها و خانواده های آنها مجموعه ای از جواهرات طلا را تعیین می کنند که داماد موظف به خرید است. زنان پس از ازدواج به عنوان یک سرمایه گذاری ، به خرید جواهرات طلایی ادامه می دهند ، دانستن اینکه در صورت نیاز به فروش در آینده ، قیمت آن پایدار است. طلا توسط گرم فروخته می شود ، و می توان با تخفیف اندکی با قیمتی که توسط بازارهای بین المللی بدون تأثیر سیاست های محلی به نمایش گذاشته می شود ، از بین برود.

ارزش آن به دلیل قابلیت حمل آن شاید افزایش یافته باشد. یک مغازه دار طلا در هرات احساس کرد که با فارغ التحصیلی از غذا به طلا ، به اوج تجارت خود رسیده است."طلا مانند پول است. من می توانم فروشگاه خود را با خودم بسته بندی کنم و در صورت نیاز ترک کنم. "

دسترسی و نقدینگی برای افغان ها از اهمیت بالایی برخوردار بود. اگر مصاحبه های ما نشانه ای باشد ، یک احساس کلی وجود دارد که اضطراری - که برای رفع هزینه های مالی نیاز به هزینه های مالی دارند - می توانند در هر زمان اتفاق بیفتند. این نگرانی ها بر نحوه درک بانک ها و پیامدهای آینده مالی افغانستان تأثیر می گذارد.